Angielskie dźwięki dla dzieci: czytamy transkrypcję prawidłowo

Wiedzieliście, że angielski alfabet składa się z 26 liter, ale odpowiada im 46 różnych dźwięków? Jedna litera może przekazywać kilka dźwięków w tym samym czasie. Bez paniki! Wyjaśnimy, jak zapamiętać angielskie dźwięki bez nudnych tablic i kucia na pamięć.

Zazwyczaj na lekcjach angielskiego dziecko prowadzi osobny słowniczek z trzema kolumnami: na słowo, transkrypcję i tłumaczenie. Zapisuje tam nowe słowa, które potem powtarza w domu. Nie zawsze jednak kolumna z transkrypcją jest w pełni zrozumiana przez uczniów.

Czym jest transkrypcja? To pewnego rodzaju instrukcja, jak prawidłowo przeczytać słowo.Zapisuje się ją w nawiasach kwadratowych, na przykład: [pen]. Symbole, które znajdują się w środku nawiasu oznaczają dźwięki angielskiej mowy. Jeden symbol = jeden dźwięk. Nie zawsze jednak są one podobne do liter alfabetu. Przejdźmy więc do angielskich dźwięków, które sprawiają dzieciom problemy i sposobów na ich naukę.

Wybieramy skojarzenia

Nie jest sekretem to, że trudne informacje łatwiej zapamiętać z pomocą metody skojarzeń. Ta metoda szczególnie dobrze sprawdza się u dzieci.

ʊ  – krótkie [u] – bardzo podobne do znaczka „podkowy”

æ  – szerokie [e] – otwieramy szeroko usta i mówimy  „e”. Ten symbol nazywamy  „żuczek-znaczek”.  🐞

ŋ – [ń] – śmieszny dźwięk, podobny do słonika 🐘. Należy wypowiedzieć nosowe  „n”, jakbyście mieli katar. Spróbujcie zatkać nos palcami, otworzyć usta i powiedzieć „n”. Udało się? 

ð  – międzyzębowe [z]

θ  – międzyzębowe [s]

Aby zapamiętać te pary dźwięków, możecie opowiedzieć dziecku bajkę: „Dawno, dawno temu żył pewien mały zajączek (nasz język). Był bardzo strachliwy, dlatego cały czas siedział w norce (naszej jamie ustnej). Pewnego dnia ośmielił się wysunąć z norki sam koniuszek nosa (wysuwamy koniuszek języka między zęby). Najpierw mówił po cichu [θ], a później głośno [ð].

s, d, n, t – Kiedy wypowiadacie te dźwięki, język powinien dotykać podniebienia twardego i  dziąseł.

r – język  „zawija się” końcówką w stronę podniebienia miękkiego. 

w – [u]/[w] – na początku układamy usta w dziubek, próbując powiedzieć  „u”, ale po chwili  usta powinny niejako „odskoczyć”, bez zamykania się i powrócić do uśmiechu. Pomyślcie, w jaki sposób mówicie „Wow!”.

e – wąskie [e] – usta otwieramy niezbyt szeroko.

ə – głuche [e] – głuchy, trochę „zduszony” dźwięk, krótki i prawie nie do odróżnienia.

j –  nie należy mylić z literą Jj [dżej]! W transkrypcji ten symbol oznacza coś innego niż litera.

Porada AllRight.com: zawsze mówcie dziecku, że świetnie sobie radzi z wypowiadaniem dźwięków. Na tym etapie nie może czuć się niedobrze, bo odbije się to na nim w przyszłości. Zamiast eksperymentować będzie myśleć, że źle mu idzie i odmawiać wykonywania ćwiczeń. 

Jeśli lekcje domowe nie przynoszą pożądanych rezultatów, zapiszcie się do nas. Pedagodzy AllRight.com zawsze znajdą odpowiednie podejście do ucznia i zadań. 📚 Próbna lekcja bezpłatna!