Okiem pedagoga: dlaczego angielski alfabet nie powinien być nauczany w pierwszej klasie

Wiedzieliście, że w pierwszej klasie dzieci uczą się dwóch alfabetów?! Polskiego i angielskiego. „Tutaj potrzebne są nie dziecięce siły” twierdzi Marina – pedagog AllRight z jedenastoletnim doświadczeniem.  

„A, B, C, D, E, F, G…” – tak zazwyczaj zaczynają się lekcje angielskiego w szkole. Nic dziwnego, nauka polskiego też zaczyna się od alfabetu.

Jednakże, czy alfabet jest potrzebny dziecku, które dopiero poznaje język? Czy ta wiedza pomoże mu w szybszej nauce?

Całkiem sporo liter

Kiedy dziecko przychodzi do szkoły, czeka na nie trudne zadanie. W krótkim czasie musi nauczyć się mnóstwa nowych znaków i symboli: polskich liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych… A tu jeszcze angielski alfabet! Ciężko będzie maluchom nie mylić się w tym wszystkim.

Naukę angielskiego najlepiej rozpocząć od ustnego kursu wprowadzającego, zaplanowanego na 3-6 miesięcy. W tym czasie dziecko przywyknie do brzmienia obcego języka, nauczy się składać proste zdania i wyrażenia.

Dopiero po tym czasie można rozpocząć naukę liter. Dodatkowo, nie w porządku alfabetycznym.

Przejdźmy przez dźwięki

 W pierwszej klasie najważniejsza jest nauka czytania, dziecko musi umieć czytać proste słowa i wyrażenia. Nauczyciele mają różne sposoby na naukę czytania między innymi metodę całych słów i metodę litera-dźwięk.

Z reguły metody zachodnie opierają się na tej pierwszej, choć ma to swoje wady. Na przykład, dziecko zapamiętało jak wygląda słowo pen (długopis) i potrafi je przeczytać, ale gdy spotka się ze słowem pan (patelnia) może nie zauważyć różnicy i zmiany znaczenia. Spotykając się z nieznajomymi słowami dzieci są niepewne i mają trudności z przeczytaniem ich.

Dlatego metoda litera-dźwięk jest lepsza. Dzieci uczą się nie liter, a dźwięków, które im odpowiadają, dopiero później głoski łączone są ze swoim graficznym przedstawieniem.

Na przykład, Tt – to nie [ti:], а [t], Ii –to nie [aɪ], а [i]. Znając dźwięki  [ɪ] i [t], można przeczytać słowo it (to).

Dodając kolejny dźwięk – [s], otrzymujemy słowo  is (jest).

Znając literę i dźwięk Aa [æ], dziecko może przeczytać: It is a… (To jest…) – pierwszą podstawową frazę, z pomocą której buduje się zdania. Dzięki kursowi wprowadzającemu dziecko zna już ją doskonale i potrafi ją używać.

Od pierwszych lekcji pierwszoklasista czyta i zapamiętuje podstawowe słowa i wyrażenia. Jeśli brakuje mu liter lub słów to tworzenia zdań, można zamienić je obrazkami.

A teraz alfabet 

Dlaczego lepiej uczyć nie nazw liter, a ich brzmienia? Aby uniknąć nieporozumień i ułatwić dziecku pracę. Małe dzieci nie rozumieją różnicy między literą a dźwiękiem. Jeśli uczą się od razu liter i dźwięków, jest ryzyko, że litera Ii zostanie zapamiętana tylko jak  [aɪ]. Słowo it dziecko będzie czytać jak [aɪt], a słowo cat zmieni się w [sæt] lub nawet [seit].

Praktyka pokazuje, że angielski alfabet nie powinien być nauczany od samego początku. Można zająć się nim później, gdy dziecko będzie rozumiało już różnicę między literami, a głoskami.